in Mangement Kinderopvang 10, 2013
Een overzicht van het rijtje nieuwsberichten over de kinderopvang leest als een faillissementsoverzicht van de Kamer van Koophandel. Kinderopvang X sluit deuren; Kinderopvang Y diep in de schulden; Kinderopvang Z redt het niet.
Daar tussendoor staat nieuws dat evenmin opwekkend is, namelijk acties van kinderopvangorganisaties om nieuwe klanten te werven. Een half jaar gratis luiers bij Kinderopvang A, een dagje Efteling bij Kinderopvang B, de eerste drie maanden gratis bij Kinderopvang C, een extra laag uurtarief bij Kinderopvang D, één opvangdag per week gratis bij Kinderopvang E, inleg op de spaarrekening van uw kind bij Kinderopvang F en ga zo maar door. Je kunt er het alfabet mee vol maken.
Ik word daar niet vrolijk van. BOinK waarschuwt al voor problemen met de Belastingdienst bij gratis-kinderopvangacties. Maar los daarvan, waarom zou je kinderopvang verkopen als ware het een pak wasmiddel in de supermarkt? Ooit een basisschool gezien die op deze manier nieuwe leerlingen werft? Een basisschool wil gekozen worden om waar ze voor staat, om wat ze uitstraalt, om haar lesprogramma, haar aantrekkelijke schoolgebouw, de capabele juf, de hartelijke ontvangst.
Makkelijk praten, zegt u, want wie moet er aan het eind van de maand een groep sluiten omdat er onvoldoende aanwas is? Bovendien betalen ouders onderwijs niet uit eigen zak. Toch zitten veel scholen in hetzelfde schuitje. Zeventig vierjarigen te verdelen over vijf scholen in het dorp? Ook hier is het een kwestie van binnenhalen of groepen sluiten.
Ouders zijn bij hun keuze voor een basisschool niet te lijmen met geld. Ze betalen het onderwijs niet zelf. Maar waarom denken wij dat geld wel een doorslaggevende rol speelt in de kinderopvang?
Ik geloof daar niet in. Bij veel tweeverdieners zit hun tweejarige achter de iPad, hun zesjarige heeft een eigen iPhone. Ouders brengen ze heen en terug naar paardrijles. Ze rijden dagelijks kilometers om voor de beste school. Betalen gitaarles en hockey.
Zelfs de actie van Stichting Kinderopvang Leeuwarden, met maar liefst een jaar lang gratis opvang, levert niet veel op, zo meldt het Friesch Dagblad. ‘Nog maar weinig ouders maken hiervan gebruik.’ En dat is dan ook nog bedoeld voor de lage-inkomensgroep.
En als ouders wel voor de aanbieding vallen, dan is er morgen misschien wel weer een nieuwe aanbieding, van een andere organisatie.
Bekend is dat bij prijzenoorlogen alleen de consument wint. De kinderopvang wordt er niet alleen nauwelijks beter van, maar verliest ook zijn imago. Hoezo is de kinderopvang een partij als het gaat om achterstanden te helpen voorkomen. Zoals wethouder Hilhorst in Amsterdam wil. De kinderopvang: dat is toch drie halen twee betalen?
